Przyczyną tego zjawiska jest różnica pomiędzy prędkością dźwięku a prędkością światła czyli między tym jak szybko usłyszymy dźwięk a tym, jak szybko zobaczymy jego źródło.
Prędkość dźwięku w powietrzu to 340 m/s, zaś prędkość światła to ponad 200 000 000 m/s ! Z tego wynika, że szybciej zobaczymy źródło dźwięku niż go usłyszymy. To zjawisko wyjaśnia też dlaczego najpierw widzimy błyskawicę, a dopiero później słyszymy dźwięk przez nią wywołany.
Co ciekawe - dzięki tej różnicy możemy w przybliżeniu obliczyć jak daleko od nas jest centrum burzy. Wystarczy policzyć ile sekund minęło od pojawienia się błyskawicy do usłyszenia jej dźwięku i pomnożyć wynik przez 340.
Formuła 1
HAŁAS - potocznie rozumiany jest jako zbyt głośne dźwięki. Ale nadmierne natężenie to tylko jedna z ich cech. Kolejną jest długotrwałość i różnorodność bodźców odbieranych jako nieprzyjemne, drażniące. Często niezbyt intensywne, ale monotonne, jednostajne dźwięki, stanowiące tzw. tło akustyczne, też są dla nas dokuczliwe (np. odgłos pracujących maszyn).
Co ciekawe - już w starożytności (Chiny) hałas był jednym z narzędzi tortur. W kulturze hałas był zjawiskiem negatywnym za jednym wyjątkiem: Futuryzm, uznał to zjawisko jako symbol nowoczesności, postępu. Zaś angielskie słowo 'noise' (szum, hałas, zgiełk) pochodzi od łacińskiego 'nausea'(choroba, nudności).
Co "najciekawsze" - podobno kobiety są odporniejsze na hałas niż mężczyźni (może dlatego w przedszkolach i szkołach pracuje więcej pań?).
SZMER - zjawisko wywoływane przez nieregularną falę akustyczną, odbierane jako dźwięk o nieokreślonej wysokości. Do szmerów będą należeć wszelkie trzaski, szumy, huk, szelest, a także brzmienie większości instrumentów perkusyjnych.
Co ciekawe - z punktu widzenia akustyki odgłosy tych instrumentów nie powinny być nazywane dźwiękami.